PHƯƠNG VỊ NÊN TRÁNH
Kinh dịch có câu: “Ngẩng lên xem trời, cúi xuống xem đất”, “gần là bản thân, xa là mọi vật”, điều đó cho thấy sự quan trọng của thiên thời, địa lợi, nhân hoà. Gia Cát Lượng - Khổng Minh đã từng nói với Lưu Huyền Đức: “Tướng quân muốn thành bá nghiệp, tạm để cho Tào Tháo chiếm thiên thời, để cho Tôn Quyền chiếm địa lợi, còn tướng quân chiếm lấy nhân hoà... để thành thế chân vạc”. Ý nghĩa của câu nói này là khi người ta chiếm được một trong ba điều: thiên thời, địa lợi, nhân hoà thì có thể thành bá nghiệp.
Thực tế thì cả ba điều này đều không thể thiếu, vì vậy trước đó Gia Cát Lượng đã nói: “Tướng quân dòng dõi Đế thất, tín nghĩa nổi tiếng bốn phương, là bậc anh hùng cái thế, đó là nhân hoà”. “Trước lấy Kinh Châu làm nhà, sau lấy Tây Xuyên làm nền tảng để xây dựng sự nghiệp”, đó là địa lợi, “Chờ cho thiên hạ có biến, lệnh một tướng đem quân Kinh Châu đi lấy Uyển Lạc, còn tướng quân đích thân dẫn dân chúng Ích Châu ra lấy Tân Xuyên, chắc chắn dân chúng sẽ nghênh đón tướng quân”, đó là thiên thời. Lý do mà Lượng chỉ cần được một trong ba điều này là vì đó là quan điểm của người quyền biển, nên họ sẽ tập trung vào trọng tâm mà thôi.
Cách nhìn đối với mệnh vận, có người có thái độ rất bị quan. Họ cho rằng tất cả đều do mệnh vận định đoạt, mọi nỗ lực của con người chỉ là vô ích. Có người lại hoàn toàn phủ định. Họ cho rằng chỉ cần cố gắng phấn đấu thì sẽ đạt được mục đích. Những quan điểm như vậy đều là cực đoan và khó tránh khỏi sự sai lệch. Có người cho rằng tuy không thể thay đổi được bản chất của mệnh vận, ví dụ bạn là mệnh thường dân thì không nên mơ mộng trở thành hoàng đế. Quan điểm này phù hợp với tự nhiên, vì vậy có thể chấp nhận được. Tuy nhiên, chỉ dựa trên mệnh vận của tứ trụ, đôi khi rất khó để đưa ra quyết định chính xác. Thực tế cuộc sống chỉ ra rằng: dù có cùng tứ trụ và các tài quan ấn, sự chênh lệch về giàu sang rất lớn. Có quan đầu tỉnh, cũng có cán bộ huyện; có tỷ phú, cũng có người chỉ đủ ăn thôi.
Nếu xếp loại theo trọng điểm thì năm, tháng, ngày, giờ sinh thuộc về tiên thiên; đại vận, lưu niên, chọn tốt tháng, ngày, giờ v.v. nên là hậu thiên, đều thuộc phạm trù thiên thời. Phần mộ, gia trạch, phòng ở, vị trí giường nằm, nơi công tác, phương vị đi đến đều thuộc phạm trù địa lợi. Nhân hoà chỉ là tư duy, hành vi thuận theo quy luật tự nhiên. Tất cả những điều trên đây chỉ mới cấu tạo thành bản chất mệnh vận. Sự chênh lệch về giàu sang, nghèo hèn, hoạ phúc mà tứ trụ biểu thị mới chỉ là một phần của hạt nhân mệnh vận. Những nhân tố như phần mộ, gia trạch, gen di truyền, vv. tạo nên thai nhi. Nếu giữa chừng người mẹ mang thai dọn đến ở một căn nhà xấu thì cũng đủ cho sẩy thai. Một cái mầm tốt mà hậu thiên không được bồi đắp đầy đủ cũng sẽ bị héo khô. Phàm là người đại đức, đại thành, tất phải là người tiên nhiên dồi dào, thuần khiết, hậu thiên tu dưỡng của phu, mộ phân, gia trạch đều tốt đẹp. Nếu mộ phần, gia trạch xấu, lại không chú ý tu dưỡng bản thân thì cho dù mệnh tốt đến đâu cũng khó mà tránh được tại ác. Mệnh không xung khắc thiên thời, hành vi không trái với địa lợi, nhân hoà thì chắc chắn sẽ tốt. Chúng ta vừa không phủ định sự tồn tại của mệnh vận, nhưng cũng rất coi trọng sự bổ cứu của hậu thiên. Còn có gì có thể vượt qua được trời đất? Cho nên phương vị nên tránh đã trở thành yếu tố quan trọng trong các biện pháp hoá giải tai ách.
Nói chung các nhà mệnh học đều biết: phương vị nên tránh hay nên đến không nằm ngoài quy tắc tránh phương kị thần, đi theo phương hỉ, dụng thần. Nhưng lấy gì làm tiêu chuẩn để xác định? Có người nói nên lấy quê hương tổ tiên làm gốc, có người lấy chỗ sinh của người cha làm gốc, vv... Theo tôi có lẽ đều không đúng. Vì mệnh vận của Tứ trụ là ngày giờ sinh, cho nên lấy nơi sinh làm gốc để xác định phương hướng là đúng nhất. Đó là nói đối với cả cuộc đời. Trong cuộc sống vì nhiều nguyên nhân khác nhau, nên có người xa quê hương đến sống ở một vùng khác đã lâu. Họ đã thích nghi với môi trường tự nhiên ở đó. Năm ứng với tai ách, phương vị nên tránh cần được xác định theo nơi đang sống. Như thế mới là mỗi vận là một thái cực. Dịch có bất biến và biến dịch. Không hiểu được điều này thì cũng như người mù đi đường, không biết bắt đầu từ đâu để vươn tới cái tốt, tránh xa cái xấu.
PHƯƠNG VỊ NÊN TRÁNH Kinh dịch viết: “Ngẩng lên xem trời, cúi xuống xem đất”, “gần là bản thân, xa là mọi vật”, điều đó nói lên sự quan trọng của thiên thời, địa lợi, nhân hoà. Gia Cát Lượng - Khổng Minh từng nói với Lưu Huyền Đức: “Tướng quân muốn thành bá nghiệp, tạm để cho Tào Tháo chiếm thiên thời, để cho Tôn Quyền chiếm địa lợi, còn tướng quân chiếm lấy nhân hoà... để thành thế chân vạc”. Có nghĩa là khi người ta chiếm được một trong ba điều: thiên thời, địa lợi, nhân hoà thì có thể thành bá nghiệp. Thực ra thì cả ba không thể thiếu một điều này, cho nên trước đó Gia Cát Lượng từng nói: “Tướng quân dòng dõi Đế thất, tín nghĩa nổi tiếng bốn phương, là bậc anh hùng cái thế, đó là nhân hoà”. “Trước lấy Kinh Châu làm nhà, sau lấy Tây Xuyên làm nền tảng để xây dựng sự nghiệp”, đó là địa lợi, “Chờ cho thiên hạ có biến, lệnh một tướng đem quân Kinh Châu đi lấy Uyển Lạc, còn tướng quân đích thân dẫn dân chúng Ích Châu ra lấy Tân Xuyên, chắc chắn dân chúng sẽ nghênh đón tướng quân”, đó là thiên thời. Sở dĩ Lượng nói chỉ cần được một trong ba điều, đó là nói đối với người quyền biển, trước hết nên nghiêng về trọng điểm mà thôi. Cách nhìn đối với mệnh vận, có người mang thái độ rất bị quan. Họ cho rằng tất cả là do mệnh vận định đoạt, mọi cố gắng phấn đấu của con người chỉ uổng công, vô ích. Có người lại hoàn toàn phủ định. Họ cho rằng chỉ cần cố gắng phấn đấu thì sẽ đạt được mục đích. Những quan niệm như thế đều là cực đoan và khó tránh khỏi lệch lạc. Có người cho rằng tuy không thể thay đổi được hạt nhân của mệnh vận, ví dụ bạn là mệnh thường dân thì đừng nên mơ đến hoàng đế. Quan niệm đó phù hợp với lẽ tự nhiên, nên có thể chấp nhận được. Song chỉ đơn thuần dựa vào mệnh vận của tứ trụ, có lúc rất khó mà định đoạt được một cách sát thực. Thực tế cuộc sống chứng tỏ: cùng những Tứ trụ có đầy đủ cách cục tài quan ấn, nhưng sự chênh lệch về giàu sang rất lớn. Có người đã là quan đầu tỉnh, cũng có người chỉ mới là cán bộ huyện; có người là tỷ phú mà có người cũng chỉ mới tạm gọi là đủ ăn.
Nếu xếp loại theo trọng điểm thì năm, tháng, ngày, giờ sinh thuộc về tiên thiên; đại vận, lưu niên, chọn tốt tháng, ngày, giờ v.v. nên là hậu thiên, đều thuộc phạm trù thiên thời. Phần mộ, gia trạch, phòng ở, vị trí giường nằm, nơi công tác, phương vị đi đến đều thuộc phạm trù địa lợi. Nhân hoà chỉ là tư duy, hành vi thuận theo quy luật tự nhiên. Tất cả những điều trên đây chỉ mới cấu tạo thành bản chất mệnh vận. Sự chênh lệch về giàu sang, nghèo hèn, hoạ phúc mà tứ trụ biểu thị mới chỉ là một phần của hạt nhân mệnh vận. Những nhân tố như phần mộ, gia trạch, gen di truyền, vv. tạo nên thai nhi. Nếu giữa chừng người mẹ mang thai dọn đến ở một căn nhà xấu thì cũng đủ cho sẩy thai. Một cái mầm tốt mà hậu thiên không được bồi đắp đầy đủ cũng sẽ bị héo khô. Phàm là người đại đức, đại thành, tất phải là người tiên nhiên dồi dào, thuần khiết, hậu thiên tu dưỡng của phu, mộ phân, gia trạch đều tốt đẹp. Nếu mộ phần, gia trạch xấu, lại không chú ý tu dưỡng bản thân thì cho dù mệnh tốt đến đâu cũng khó mà tránh được tại ác. Mệnh không xung khắc thiên thời, hành vi không trái với địa lợi, nhân hoà thì chắc chắn sẽ tốt. Chúng ta vừa không phủ định sự tồn tại của mệnh vận, nhưng cũng rất coi trọng sự bổ cứu của hậu thiên. Còn có gì có thể vượt qua được trời đất? Cho nên phương vị nên tránh đã trở thành yếu tố quan trọng trong các biện pháp hoá giải tai ách.
Nói chung các nhà mệnh học đều biết: phương vị nên tránh hay nên đến không nằm ngoài quy tắc tránh phương kị thần, đi theo phương hỉ, dụng thần. Nhưng lấy gì làm tiêu chuẩn để xác định? Có người nói nên lấy quê hương tổ tiên làm gốc, có người lấy chỗ sinh của người cha làm gốc, vv... Theo tôi có lẽ đều không đúng. Vì mệnh vận của Tứ trụ là ngày giờ sinh, cho nên lấy nơi sinh làm gốc để xác định phương hướng là đúng nhất. Đó là nói đối với cả cuộc đời. Trong cuộc sống vì nhiều nguyên nhân khác nhau, nên có người xa quê hương đến sống ở một vùng khác đã lâu. Họ đã thích nghi với môi trường tự nhiên ở đó. Năm ứng với tai ách, phương vị nên tránh cần được xác định theo nơi đang sống. Như thế mới là mỗi vận là một thái cực. Dịch có bất biến và biến dịch. Không hiểu được điều này thì cũng như người mù đi đường, không biết bắt đầu từ đâu để vươn tới cái tốt, tránh xa cái xấu.
Năm ứng với tai ách, phương vị nên tránh là: lấy chỗ ở làm tấm, trong vòng bán kính 20 - 30 km nói chung khí hậu biến đổi không lớn. Nếu ra khỏi phạm vi đó được xem là đi xa. Khi đi xa phải tránh phương cừu, kị thần, nên đi hướng hỉ, dụng thần. Trường hợp vẫn ở trong phạm vị đó cũng cần kiêng hoạt động nhiều ở phương cừu, kị thần mà nên hoạt động nhiều ở phương hỉ, dụng thần. Trong nhà ở, căn cứ trung tâm nhà để xác định phương hướng. Trung tâm nhà được xác định theo giao điểm của hai hình chéo hình học của nên nhà ở Phương xấu của căn nhà vừa là phương cừu, kị thần của mệnh chủ, vừa là phương xấu theo phong thuỷ học. Nên tránh hoạt động nhiều trên phương vị bất lợi ở trong nhà cũng như vùng quanh nhà, nếu không thì dù là người mệnh tốt cũng sẽ là người chịu ảnh hưởng ở mức độ nhất định. Nhiều người mệnh xấu dù đã cố đi xa, nhưng lại ở vào căn phòng xấu trong ngôi nhà, ví dụ người hoả vượng kim nhược lại ở căn phòng phía nam nhà cho nên không tránh được bệnh viêm phổi. Bệnh lặp đi, lặp lại lâu ngày vẫn không khỏi. Về sau dọn đến phòng phía bắc thì không uống thuốc mà vẫn khỏi bệnh. Cho nên năm ứng với tai hoạ có thể đi xa một lần, nhưng phải hết sức cẩn thận. Cũng có thể không đi xa mà chỉ đảo phòng ở, đổi chỗ giường nằm là tiện nhất. Người đi ra ngoài vẫn chịu ảnh hưởng ở môi trường phòng ở. Bên ngoài khí trường phân tán nên ảnh hưởng ít; ngược lại trong phòng khí trường tụ nên ảnh hưởng nhiều. Theo lời phản ánh của những người đã được dự đoán thì kết quả rất rõ ràng. Có người hỉ thân là hoả, tôi dặn phương nam lợi cho họ. Ông ta không ngại xa xôi, đi về phương nam nhưng kết quả vẫn gặp rủi ro. Nguyên nhân là vì phương nam của ngôi nhà rất xấu, cho nên có lúc đi xa không bằng đổi chỗ ở trong nhà, nhất là đối với người già, vừa đỡ tốn tiền, vừa đỡ hại sức khoẻ. Ngay bên cạnh cũng có âm dương, cần gì phải tìm kiếm đâu xa. Nếu biết lợi dụng phương vị tốt ngay trong nhà thì dù không đi xa cũng có thể hoá giải được. Nhưng có lúc phương vị hỉ, dụng thần không thống nhất với phương cát lợi theo phong thuỷ, đó là nguyên nhân người mệnh cục có hỉ thân là hoả, ở trong căn phòng phía nam của ngôi nhà vẫn gặp rủi ro. Người so với nhà thì cát hung của nhà quan trọng hơn. Vì vậy cần phải xác định rõ phương vị cát hung của ngôi nhà. Nhưng vì kiến thức phong thuỷ cao sâu nên những điều sắp nói dưới đây khó mà toàn vẹn được. Nhưng dù sao đó cũng là những điều cơ bản, nếu lắm vững nó cũng đủ để hoá giải được tại hoạ. Nếu không hiểu phong thuỷ thì tốt nhất lập một quẻ, khi hào tử tôn quẻ đó là quẻ thế mà vượng thì chắc chắn không có gì đáng lo.
Năm ứng với tai ách, phương vị nên tránh là: lấy chỗ ở làm tấm, trong vòng bán kính 20 - 30 km nói chung khí hậu biến đổi không lớn. Nếu ra khỏi phạm vi đó được xem là đi xa. Khi đi xa phải tránh phương cừu, kị thần, nên đi hướng hỉ, dụng thần. Trường hợp vẫn ở trong phạm vị đó cũng cần kiêng hoạt động nhiều ở phương cừu, kị thần mà nên hoạt động nhiều ở phương hỉ, dụng thần. Trong nhà ở, căn cứ trung tâm nhà để xác định phương hướng. Trung tâm nhà được xác định theo giao điểm của hai hình chéo hình học của nên nhà ở Phương xấu của căn nhà vừa là phương cừu, kị thần của mệnh chủ, vừa là phương xấu theo phong thuỷ học. Nên tránh hoạt động nhiều trên phương vị bất lợi ở trong nhà cũng như vùng quanh nhà, nếu không thì dù là người mệnh tốt cũng sẽ là người chịu ảnh hưởng ở mức độ nhất định. Nhiều người mệnh xấu dù đã cố đi xa, nhưng lại ở vào căn phòng xấu trong ngôi nhà, ví dụ người hoả vượng kim nhược lại ở căn phòng phía nam nhà cho nên không tránh được bệnh viêm phổi. Bệnh lặp đi, lặp lại lâu ngày vẫn không khỏi. Về sau dọn đến phòng phía bắc thì không uống thuốc mà vẫn khỏi bệnh. Cho nên năm ứng với tai hoạ có thể đi xa một lần, nhưng phải hết sức cẩn thận. Cũng có thể không đi xa mà chỉ đảo phòng ở, đổi chỗ giường nằm là tiện nhất. Người đi ra ngoài vẫn chịu ảnh hưởng ở môi trường phòng ở. Bên ngoài khí trường phân tán nên ảnh hưởng ít; ngược lại trong phòng khí trường tụ nên ảnh hưởng nhiều. Theo lời phản ánh của những người đã được dự đoán thì kết quả rất rõ ràng. Có người hỉ thân là hoả, tôi dặn phương nam lợi cho họ. Ông ta không ngại xa xôi, đi về phương nam nhưng kết quả vẫn gặp rủi ro. Nguyên nhân là vì phương nam của ngôi nhà rất xấu, cho nên có lúc đi xa không bằng đổi chỗ ở trong nhà, nhất là đối với người già, vừa đỡ tốn tiền, vừa đỡ hại sức khoẻ. Ngay bên cạnh cũng có âm dương, cần gì phải tìm kiếm đâu xa. Nếu biết lợi dụng phương vị tốt ngay trong nhà thì dù không đi xa cũng có thể hoá giải được. Nhưng có lúc phương vị hỉ, dụng thần không thống nhất với phương cát lợi theo phong thuỷ, đó là nguyên nhân người mệnh cục có hỉ thân là hoả, ở trong căn phòng phía nam của ngôi nhà vẫn gặp rủi ro. Người so với nhà thì cát hung của nhà quan trọng hơn. Vì vậy cần phải xác định rõ phương vị cát hung của ngôi nhà. Nhưng vì kiến thức phong thuỷ cao sâu nên những điều sắp nói dưới đây khó mà toàn vẹn được. Nhưng dù sao đó cũng là những điều cơ bản, nếu lắm vững nó cũng đủ để hoá giải được tại hoạ. Nếu không hiểu phong thuỷ thì tốt nhất lập một quẻ, khi hào tử tôn quẻ đó là quẻ thế mà vượng thì chắc chắn không có gì đáng lo.